Kocia starość

Naturalne zmiany związane z upływającym czasem zachodzą też w organizmach naszych kotów. Lekarze weterynarii już siedmioletnie zwierzęta klasyfikują jako seniorów, chociaż na pierwszy rzut oka nie widać jeszcze niczego niepokojącego. Wiele zależy od konkretnego przypadku, ale również od codziennej opieki.

Pierwsze symptomy wchodzenia w podeszły wiek

Koty stosunkowo długo zachowują młodzieńczą sylwetkę i witalność, ale zmniejszająca się aktywność to bez wątpienia pierwszy znak przemian zachodzących w organizmie. Zwierzak coraz więcej śpi, za to mniej zainteresowany jest zabawą. Będzie szukał spokojnych, ustronnych miejsc i trzeba umożliwić mu taki wypoczynek. Zmniejszona aktywność wiąże się też z pojawiającymi się stopniowo fizycznymi ograniczeniami – ruchy nie są już tak sprężyste, a wskakiwanie na meble może zacząć sprawiać kłopoty.

Również wygląd zewnętrzny pupila może ulec zmianie. Sierść robi się matowa i traci sprężystość, a kot coraz mniej chętnie podejmuje się jej pielęgnacji i wylizywania. Wówczas to opiekun powinien częściej zajmować się szczotkowaniem. Senior może także przybrać na wadze – lub wręcz przeciwnie: stopniowo chudnąć bez konkretnej przyczyny.

Zwiększone ryzyko chorób

Niestety kocia starość bardzo często przynosi również choroby. Cukrzyca, problemy ze stawami i sercem to najczęstsze schorzenia związane z podeszłym wiekiem. Osłabieniu ulegają ponadto podstawowe zmysły – smak, węch, słuch oraz wzrok. Dbanie o kociego seniora to również regularne badania kontrolne i stała opieka weterynaryjna, dzięki której można zaradzić niektórym problemom ze zdrowiem, a na pewno podnieść komfort życia.

Wskazana będzie także dieta, która odpowiada zmieniającym się potrzebom pupila. Mniejsza ilość białka powinna iść w parze z dodatkową suplementacją witaminami C i E oraz kwasami tłuszczowymi omega 3 i 6, selenem czy beta-karotenem. Niekiedy, ze względu na pojawiające się schorzenia, konieczne może okazać się stosowanie specjalnych karm weterynaryjnych.

Codzienna opieka

Starszy kot wymaga szczególnego traktowania ze strony domowników – przede wszystkim powinni zapewnić mu możliwość spokojnego wypoczynku, którego potrzebuje coraz więcej. Jednocześnie warto niekiedy zachęcać seniora do zabawy.

Jeśli to możliwe, warto również zrezygnować ze zmian w mieszkaniu – na przykład przemeblowania. Dla kota, którego zmysły są osłabione, będzie to tylko powód do niepotrzebnego stresu.