Nadczynność tarczycy u kotów

Nadczynność tarczycy to choroba najczęściej związana z wiekiem zapadających na nią kotów. Zagrożone są zwierzęta powyżej 8. roku życia, a wraz z wiekiem ryzyko zachorowania wzrasta.

Przyczyny przerostu guzkowego tarczycy nie są do końca zbadane. Podejrzewa się jednak, że będąca jego efektem nadczynność może mieć podłoże genetyczne, zakaźne lub immunologiczne. Nie bez wpływu na zdrowie kotów wydaje się dieta - duża podaż jodu i flawonoidów soi określana jest jako wolotwórcza, a jej źródłem może być puszkowana karma komercyjna.

Co powinno zaniepokoić opiekuna kota

Niepokojące symptomy najczęściej nie pojawiają się nagle, co powoduje, że łatwo je początkowo zignorować i nie łączyć z pojawieniem się choroby, ale z podeszłym wiekiem zwierzęcia. Stopniowa utrata masy ciała, nadpobudliwość, zaprzestanie pielęgnacji sierści oraz jej zły stan to najczęstsze objawy w początkowej fazie choroby. Stopniowo mogą pojawiać się również inne objawy, takie jak: wielomocz, zwiększenie pragnienia, biegunka, wymioty oraz agresywne zachowanie. Zaawansowana nadczynność tarczycy wiąże się natomiast z osłabieniem i brakiem apetytu.

W związku z różnorodnością objawów i ich nieswoistością, łatwo o pomyłkę we wstępnej diagnostyce. Warto więc zabrać kota na szczegółowe badanie u doświadczonego weterynarza.

Diagnostyka

Podstawą badania jest sprawdzenie przez lekarza, czy na tarczycy kota nie pojawiły się guzki. Poprzez dotykanie okolicy szyi od strony brzusznej jest on w stanie stwierdzić występowanie zgrubień, które mogą być przyczyną wydzielania zwiększonej ilości hormonów tarczycy. Występowanie guzków nie przesądza jeszcze o chorobie, dlatego konieczne są badania dodatkowe – krwi oraz moczu. Niekiedy potrzebne są dodatkowe badania skupiające się na konkretnych organach, które mogły ucierpieć wskutek zaburzeń hormonalnych.

Leczenie

Musi być ono dobrane w zależności od przypadku i prowadzone przez lekarza weterynarii. Możliwości jest kilka i ich zastosowanie zależy od oceny zaawansowania i przebiegu choroby. Koty poddawane są terapii lekami przeciwtarczycowymi hamującymi wydzielanie hormonów tarczycy, jednak niezbędny może okazać się również zabieg chirurgicznym lub leczenie radioaktywnym jodem w wyspecjalizowanej placówce weterynaryjnej.

Większe szanse na wyleczenie i mniej inwazyjną terapię mają zwierzęta, u których nieprawidłowości w funkcjonowaniu tarczycy wykryto wcześnie. Dzięki temu spustoszenia w organizmie kota nie są tak wielkie i choroba nie osłabiła jeszcze pozostałych narządów. Dlatego w przypadku starszych kotów niezbędna jest profilaktyka – okresowe badania krwi pomogą wykryć we wczesnym stadium nadczynność tarczycy oraz inne choroby zagrażające kotom.