Alergiczne kontaktowe zapalenie skóry

Problemy ze skórą u kotów mogą mieć wiele przyczyn i postaci – jedną z nich jest alergiczne kontaktowe zapalenie skóry. Schorzenie ma podłoże immunologiczne i występuje u dorosłych kotów. Reakcja alergiczna pojawia się na skutek bezpośredniego kontaktu z substancją, która zwykle nie jest drażniąca.

Specyfika i przyczyny schorzenia

Alergia na początku nie musi dawać objawów klinicznych – choroba jest wówczas w fazie utajonej (indukcji), która może trwać od 6 miesięcy do nawet 2 lat. Reakcja alergiczna pojawia się stopniowo i dlatego jej przyczyna jest trudna do ustalenia. Mimo to wyróżnia się szereg substancji, które najczęściej odpowiadają za alergiczne kontaktowe zapalenie skóry. Są wśród nich leki: neomycyna, kanamycyna, spektynomycyna, streptomycyna, glikokortykosteroidy, nadtlenek benzoilu, olejek drzewa herbacianego, tretinoina. Problemem mogą stać się również rośliny: z rodziny liliowatych, iglaki, trzykrotka wężykowata, cedr, bluszcz. Za uczulenie mogą odpowiadać również materiały i substancje używane powszechnie w domach: metal w kocich szelkach lub obroży, tkaniny z tworzyw sztucznych, detergenty, guma.

Objawy

Objawem mogą być wszelkie podrażnienia skóry – wysypka, świąd, plamki rumieniowe, pęcherzyki i strupy. Spotykane jest również miejscowe łysienie. Rozdrapywanie zmian skórnych prowadzi z kolei często do zakażeń bakteryjnych i grzybiczych. Skóra zwierzęcia jest wyraźnie w złym stanie – jest szorstka, rogowacieje i łuszczy się.

Wymienione problemy odbijają się również na ogólnym stanie kota, który jest rozdrażniony, traci apetyt, a nawet gorączkuje.

Diagnostyka i leczenie

Alergiczne kontaktowe zapalenie skóry może być mylone z podrażnieniowym kontaktowym zapaleniem skóry lub atopowym zapaleniem skóry. Pewną diagnozę może postawić weterynarz po wykonaniu badań – należy wykluczyć również szereg innych schorzeń, których objawy mogą być podobne. W tym celu wykonuje się badanie histopatologiczne, ale jego wyniki muszą być dalej zweryfikowane.

Rozwiązaniem stosowanym w diagnostyce bywa również tzw. próba prowokacyjna. Polega na umieszczeniu kota w innym miejscu na co najmniej 14 dni i umyciu hipoalergicznym szamponem. Po tym czasie wraca on do swojego środowiska gdzie można sprawdzić, czy reakcja się powtórzy. Jedyną możliwością leczenia jest bowiem znalezienie i wyeliminowanie z otoczenia zwierzęcia substancji uczulającej.

W walce z alergicznym zapaleniem skóry pomocne są również preparaty, które pomagają ograniczyć jego objawy. Będą to na przykład glikokortykosteroidy stosowane miejscowo lub ogólnoustrojowo. Inne możliwości to pentoksyfilina lub leki przeciwhistaminowe. Niekiedy konieczne jest również leczenie schorzeń wtórnych – wówczas konieczne będą antybiotyki lub leki przeciwgrzybiczne.